Respectvol Toeristisch Handvest

Ik gooi mijn afval niet in de natuur, zelfs niet het biologisch afbreekbare afval: een vrucht kan pesticiden bevatten die de biodiversiteit van het bos kunnen destabiliseren. Denk ook aan de boerderijdieren: gooi niets in de velden!

Ik plan een verantwoorde picknick en neem verschillende vuilniszakken mee om mijn afval te sorteren. Als ik er tijdens mijn wandeling nog vind, raap ik ze op.

Ik respecteer de routes en toegangsbeperkingen: Ik vermijd vertrapping en erosie van beschermde en kwetsbare gebieden, en ik stoor de bewoners, boeren, fokkers en hun dieren niet.

Ik schreeuw niet: behalve dat ik de omwonenden stoor, kan dit wilde dieren afschrikken en op de vlucht doen slaan.

Ik laat mijn hond op een verantwoorde manier uit: Ik houd mijn hond aangelijnd. Ik zorg ervoor dat hij andere wandelaars en de plaatselijke fauna niet stoort. Ik raap zijn uitwerpselen op, die bijvoorbeeld bacteriën in waterlopen kunnen overbrengen. Dit geldt overal!

Ik pluk geen planten, bessen of bloemen: ze leveren voedsel voor veel dieren (insecten, herbivoren, enz.) en sommige zijn zelfs giftig!

Ik breek geen takken af, ik laat dood hout op de grond liggen en ik vertrap het niet: het dient als schuilplaats voor vele diersoorten. Het valt geleidelijk uiteen in humus en maakt deel uit van het ecosysteem van het bos.

Als ik een wild dier zie, ga ik er niet op af: een moeder die de geur van mensen op haar baby ruikt, zou het in de steek kunnen laten.

Als ik dieren wil observeren, neem ik een verrekijker mee. Er zijn zelfs schuilhutten om vogels te bekijken. Ik bekijk ze van op een afstand en probeer ze niet aan te raken, ik breek hun eieren niet. Als ze te vaak worden gestoord, zal de populatie afnemen en zullen de overlevenden een ander onderkomen zoeken.

Net als in de stad voer ik de dieren niet: ons voedsel is helemaal niet aangepast aan hun organisme en bepaald voedsel (met name brood, in tegenstelling tot wat vaak wordt gedacht) kan giftig zijn, afhankelijk van de soort.

Foto's : Lezbroz